အစဥ္အလာတစ္ခုကို ခ်ဥ္းကပ္ျခင္း (၁)
တေန႔တြင္ စာေရးသူထိုင္ရာႏွင့္ သိပ္မေ၀းလွသည့္ ေဒသခံေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွ လာပင့္ေသာ မဂၤလာဆြမ္းစားကို ၾကြခဲ့ရသည္။ တရားေဟာဆရာေတာ္ ဘာေတြေဟာေျပာ ညႊန္ျပတယ္ဆိုတာကို ေကာင္းစြာမသိေသာ္လည္း သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္ပါ ဆံုးမလမ္းညႊန္ခ်က္ မ်ားျဖင့္ ေဟာၾကားသည္ကိုေတာ့ ေကာင္းစြာ နားလည္ပါသည္။
ဘုရားရွင္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္ငါးရာေက်ာ္က ညႊန္ျပခဲ့ေသာ ေရွာင္ၾကဥ္ဖြယ္ လိုက္နာဖြယ္ နည္းအသြယ္သြယ္တို႔သည္ လူမႈအသိုင္း၀ိုင္းတစ္ခုကို တည္ေထာင္ရာတြင္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ အသက္၀င္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ညႊန္ၾကားခ်က္ဆုိသည္မွာ လိုက္နာဖို႔ရာ က်င့္သံုးဖို႔ရာအတြက္ျဖစ္ပါသည္။ က်င့္သံုးသည့္အေလ်ာက္ အက်ိဳးရွိမည္သာ။
သို႔ရာတြင္ ဗုဒၶဘာသာအမည္ခံအမ်ားစုသည္ ရြတ္ဖတ္ရုံသက္သက္ကိုသာ အားကိုးတႀကီး လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။ ၀ါးလံုးရွည္ျဖင့္သိမ္းရိုက္ျခင္းမဟုတ္ပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားအေပၚ နားလည္မႈလဲြမွားျခင္း (Misinterpretation) ျဖစ္ေနၾကေသာ သူမ်ားကိုေျပာ လိုျခင္းပါ။
ဘုရားရွင္၏တရားေတာ္မ်ားကို သိေအာင္လုပ္ျခင္းသည္မမွားပါ။ ထိုအတူ မေမ့ေအာင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ရြတ္ဆိုေနျခင္းသည္လည္း မွန္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အသိသည္ ပိုက္ဆံ၏ ပန္းတစ္ဖက္မွ်သာျဖစ္၍ လိုက္နာက်င့္သံုးျခင္းဟူေသာ ေခါင္းတစ္ဖက္ပါမွ ျပည့္စံုပါမည္။ “အကာလိေကာ= အခ်ိန္မေရြးအက်ိဳးေပးသည္”ဆိုတာ သိသည့္အတိုင္း လိုက္နာျခင္းကိုသာ အျပည့္အစံုဆိုလိုပါသည္။
မဂၤလာဦးကာလတြင္ ဘုရားရွင္အမွဴးျပဳေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကိုပင့္ဖိတ္ၿပီး ဆြမ္းအစရွိေသာ လွဴဒါန္းဖြယ္ရာ အျဖာျဖာတို႔ကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျခင္း အဆံုးမျဖစ္ေသာ တရားေတာ္မ်ားကို နာယူမွတ္သားျခင္းမ်ားကို ျမန္မာႏိူင္ငံမွကတည္းကပင္ မေရမတြက္ ႏိူင္ေလာက္ေအာင္ ပင္ ေတြ႕ခဲ့ဖူးပါသည္။ ယခု သီဟိုကၽြဠ္ကၽြန္း တြင္လည္း မၾကာခဏ ပင္ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။
ဤခုိင္ၿမဲေနေသာ ဓေလ့ထံုးစံမ်ား၏ေနာက္ကြယ္တြင္ လိုက္နာက်င့္သံုးမႈ အနည္းႏွင့္ အမ်ားဆိုသလို ရွိေနသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ မဂၤလာေမာင္ႏွံတို႔အား ဘာသာတရားႏွင့္အညီ ဆံုးမေသာ ဆရာေတာ္တုိ႔သည္ အမ်ားအားျဖင့္ နကုလမာတာႏွင့္ နကုလပိတာဟူေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔အား အတုယူၾကရန္ ဆံုးမၾကသည္ကိုလည္း အတူတူပင္ေတြ႕ရျပန္သည္။ ရံခါတြင္ ဗုဒၶ၏ အျခားလမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားကို အသံုးျပဳသည္ကိုလည္း ေတြ႕ႏိူင္ပါသည္။
ယင္းသည္ပင္လွ်င္ ေရေျမျခားေနေသာ္လည္း ကြဲျပားျခင္းမရွိ တထပ္တည္း က်ေနေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၏ ဂုဏ္သိကၡာတစ္ခုဟု ဆိုခ်င္ပါေတာ့သည္။ ဆက္၍ေျပာရပါလွ်င္ ဘုရားရွင္သည္ အထက္ပါဇနီးေမာင္ႏွံတို႔အား ညီမွ်ျခင္းေလးမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စံုရန္ဆံုးမခဲ့သည္။
(၁) သမစိတၱ= စိတ္တူကိုယ္တူရွိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လြန္စြာမွ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ “အသြင္မတူ အိမ္သူမျဖစ္”လို႔ ျမန္မာတို႔၏ ဆိုရိုးစကားတစ္ခုရွိသည္။ ဘ၀တစ္သက္တာ လက္တဲြေဖာ္မ်ား အေနျဖင့္ ဤအခ်က္ႏွင့္ျပည့္သစံုမွသာလွ်င္ ခ်စ္ညားကြဲ အျဖစ္မ်ိဳးမ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏိူင္မည္ျဖစ္သည္။
(၂) သမပၸညာ= ပညာကိုယ္ဆီ တတ္ေျမာက္ရမည္။ ဘ၀တူ လက္တြဲေဖာ္မ်ား အျဖစ္ ေရာက္လာခဲ့ၾကေသာ မဂၤလာေမာင္,မယ္တို႔သည္ ေန႔တစ္ဓူ၀ကိစၥမ်ားကို မလဲြမေသြ လုပ္ေဆာင္ၾက ရသည္။ ေယာက်္ားလုပ္သူက မိမိႏွင့္ဆုိင္ရာလုပ္ငန္းမ်ားကိုကၽြမ္းက်င္ျခင္း၊ အမ်ိဳးသမိီးကလည္း ကိုယ္ႏွင့္ဆိုင္ရာ၀တၱရားမ်ားကို ပိုင္ပိုင္ႏိူင္ႏိူင္ရွိျခင္းတို႔႔သည္ အိမ္ေထာင္းေရးဘ၀ကို သာယာခ်မ္းေျမ႕ေစႏိူင္ သလို ရာသက္ပန္ခိုင္ၿမဲဖို႕ကိုလည္း ျဖစ္ေစပါသည္။ “ေမာင္တစ္ထမ္း မယ္တစ္ရြက္”ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ေရး ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ လိုက္ေလွ်ာညီေထြျဖစ္ဖို႔အတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ေသာ အေျခခံအရင္းအျမစ္တစ္ခု လို႔ဆိုကလည္း မွန္လွေပသည္။
(၃) သမသီလ= ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ရမည္။ အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္ျခင္း စေသာ အေျခခံအေၾကာင္းတရားကစၿပီး လူမႈဆိုင္ရာက်င့္၀တ္မ်ားကိုလိုက္နာျခင္း၊ ေစာင့္ထိမ္းလိုက္နာစရာမ်ားကို တန္ဖိုးထားျမတ္ႏိူးျခင္းသည္လည္း ဘ၀ေရွ႕ေရးကို ေျဖာင့္ျဖဴးေစရန္အတြက္ အဓိကျဖစ္ပါသည္။
(၄) သမစာဂ= အညီအမွ် ေပးေ၀တတ္၊ ၾကည့္ရႈေစာင္မတတ္ရမည္။ ႏွစ္ဖက္ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ မိဘမ်ားအေပၚ ခဲြျခားခဲြျခားမလုပ္ပဲ သာတူညီမွ် ေထာက္ပံ့ျခင္း၊ လိုအပ္သလို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းတို႔သည္ အိမ္ေထာင္ေရးခိုင္ၿမဲဖို႔ရာအတြက္ ႀကီးမားေသာ အေၾကာင္းတရားတစ္ပါးျဖစ္ေလသည္။
ေနာက္ဆံုးအခ်က္သည္ အျခားအေရးႀကီးေသာ အခ်က္မ်ားကိုလည္း လိုက္နာဖို႔ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားဖို႔ကိုလည္း ရည္ရြယ္သည္။ ယင္းတို႔အထဲမွတစ္ခုက ဘာသာေရး တူညီေသာ အိမ္ေထာင္ဖက္မ်ားကို သာ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ျဖစ္သည္။ ကိုးကြယ္မႈမတူညီျခင္းမွာလည္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေမတၱာမွ်၍ လက္ထပ္ၾကေစကာမူ အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္မေျပမႈကို ႀကီးႀကီးမားမားျဖစ္ေစႏိူင္ပါသည္။
မည္သို႔ဆိုေစ ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္မ်ားသည္ သံသရာခ်မ္္းသာေရးကို သာမက ေန႔စဥ္လူေနမႈဘ၀ကုိလည္း အဆင္ေျပေအာင္ဆံုးမထားေသာ မွန္ကန္ေသာ လမ္းညႊန္ခ်က္ အေထြေထြတို႔ျဖင့္ျပည့္ေနပါသည္။ ဘာသာေရးဟူေသာေဘာင္တစ္ခုကို ဖယ္ရွားလိုက္ပါက လူတန္းစားအားလံုုး လိုက္နာက်င့္သံုးရန္ ပိုၿပီးအဆင္ေျပႏိူင္သည္။
အစကတည္းက လူမ်ိဳးေရးခဲြျခားတာကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ေသာ ဗုဒၶ၏လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားမွာ လူမ်ိဳးမေရြး ဘာသာမေရြးက်င့္သံုးဖုိ႔ရာျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အတၱဆန္ေသာ လူတို႔၏အသိ လူတု႔ိ၏အျပဳမူေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဆိုေသာ လူတန္းစားအခ်ိဳ႕ကပင္ ေန႔စဥ္လူေနမႈဘ၀ကို အက်ိဳးမျပဳႏိူင္ဟုယူဆကာ မ်က္ကြယ္ျပဳေနၾကသည္မွာ ၀မ္းနည္းစရာပင္။
အစဥ္လာယံုၾကည္ခ်က္ကေန တကယ္က်င့္သံုးႏိူင္သည့္အဆင့္ကိုေရာက္လာလွ်င္ အမွန္တကယ္ အက်ိဳးရွိမည္မွာမလဲြပါ။ သံုးသပ္ေ၀ဖန္ျခင္းမျပဳပဲ “ဘာသာေရးနဲ႔ပဲဆိုင္တာပါ” ဟူေသာ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အေတြးျဖင့္ တရားေတာ္ကိုလ်စ္လ်ဴရႈျခင္းမွာ မည္သို႔မွ် အျပဳသေဘာမဆန္။ က်ိဳးေၾကာင္းေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ၿပီး ပယ္သင့္ကပယ္ လိုက္နာသင့္က လိုက္နာမည္ဆိုပါက ပိုၿပီးအက်ိဳးရွိမည္ဆိုသည့္အခ်က္ကို စာဖတ္သူတို႔ႏွင့္မိမိမွာ ထပ္တူက်လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။
@@@@@@@@@@
အရွင္ဥတၱမာနႏၵ (ေကလနိယတကၠသိုလ္)
၏
(သူတိုေလွ်ာက္ေသာလမ္းစာအုပ္မွ)
No response to “၂၀၁၁-ေန႔စဲြမ်ား”
Post a Comment