သာသနာ ၂၆၀၀
အပိုင္း(၁)
သာသေန စိရ၀ါေသန၊ ဧ၀ံ နိေဒၵါသကာ ဣတိ။
တု၀ံ ပဋိစၥ မညႏၱဳ၊ သာသေန သပၸေယာဇနံ။ (စတုရာရကၡဒီပနီ)
သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ၾကာျမင့္စြာ မွီခိုေနၾကသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဤသူ(လူ၊ရွင္၊ရဟန္း)တို႔သည္ ငါတို႔ထက္ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟတရားေတြ နည္းကုန္ၾက၏ဟု သင္တို႔ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ၾကည္ညိဳသြားပါေစ။
သာသေန စိရ ၀ါသာပိ၊ မာဒိသာ၀ ဣေမ ဣတိ။
တမွာဂမၼ နမညႏၱဳ၊ သာသေန နိပၸေယာဇနံ။ (စတုရာရကၡဒီပနီ)
သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးတြင္ ၾကာျမင့္စြာ မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ္လည္း ဤသူ(လူ၊ရွင္၊ရဟန္း)တို႔သည္ ငါတို႔ထက္ပင္ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟတရားေတြမ်ားကုန္ၾက၏ဟု သင္တို႔ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးအား အၾကည္ညိဳမဲ့သည္၏အျဖစ္သို႔ မေရာက္ပါေစလင့္။
သာသနာဟူေသာ ပါဠိစကားလံုးသည္ “အဆံုးမ”ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကိုေဆာင္ပါသည္။ မည္သူက မည္သူေတြကို ဆံုးမပါသနည္း? ဗုဒၶဘုရားရွင္က ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါအားလံုးကို ဆံုးမပါသည္ဟု ေျဖဆိုရပါမည္။ ထုိေၾကာင့္ အဆံုးမခံပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ လူတန္းစားအလႊာအသီးသီးျဖစ္ၿပီး၊ ေနရာအႏွံ႔ျပားမွျဖစ္ႏိုင္သလို တိုင္းျပည္အသီးသီးမွလည္းျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ၿခံဳငံုၿပီးေျပာရပါလွ်င္ သက္ရွိသတၱ၀ါမ်ားအားလံုး ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုအဆံုးမခံမ်ားသည္ မိမိဆႏၵအေလ်ာက္ လိုက္နာလိုသူက လိုက္နာက်င့္သံုးၿပီး၊ မလိုက္နာလိုသူကလည္း ေနႏိုင္ပါသည္။ လိုက္ကိုလိုက္နာရမည္ဟု အတင္းအၾကပ္ေစခိုင္းတိုက္တြန္းထားျခင္းမဟုတ္ပါ။ မိမိကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ လိုက္နာက်င့္သံုးရန္သာျဖစ္သည္။ လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္သေလာက္ အက်ိဳးရွိမည့္ လမ္းညႊန္ခ်က္၊ ဆံုးမခ်က္မ်ားလည္းျဖစ္ပါသည္။
ဆံုးမထားေသာအရာ(တရား)ေတြက ဘာေတြလဲဟု ေမးလာခဲ့ေသာ္၊ ပိဋကတ္ ၃-ပံု၊ နိကာယ္ ၅-ရပ္ သို႔မဟုတ္ပါက ဓမၼခႏၶာေပါင္း-၈၄၀၀-တို႔ ျဖစ္သည္ဟု ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ ဗုဒၶစာေပမ်ားကို ရင္ႏွီးကၽြမ္း၀င္ၾကသူမ်ားက သိထားၾကေပသည္။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ ဓမၼႏွင့္၀ိနယတို႔ျဖစ္သည္။ ထိုအရာမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ေန႔စဥ္လူေနမႈဘ၀တြင္သာမက ေလာကီလူ႔ေဘာင္စြန္႔ခြာသူတို႔အတြက္ပါ ျပည့္စံုလွသည့္ စည္းကမ္း၊နည္းလမ္းမ်ား၊ အက်ိဳး-အျပစ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ား၊ ေဆာင္ရန္-ေရွာင္ရန္မ်ားျဖစ္ပါသည္။
ထိုထိုမ်ားျပားလွသည့္ တရားေတာ္မ်ားကို မည္သို႔က်င့္ႀကံၾကရပါမည္နည္း။ လိုက္နာလိုသူတို႔က အဆိုပါတရားအစုေပါင္း ၈၄၀၀-ဆိုသည္မ်ားကို အကုန္စင္ေအာင္ လိုက္နာရမည္ေလာ။ သို႔တည္းမဟုတ္ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား လိုက္နာက်င့္ေဆာင္ရပါမည္နည္း။ ေအာက္ပါအျဖစ္ရပ္ကို ၾကည့္ၾကပါစို႔။
အမ်ိဳးေကာင္းသားတစ္ေယာက္သည္ ဘုရားရွင္သာသနာေတာ္တြင္းကို စစ္မွန္ေသာ သဒၶါတရားျဖင့္ ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူ႔အား ၀ိနည္းစည္းကမ္းမ်ားတြင္ ကၽြမ္းက်င္သည့္ဆရာေတာ္က ဒီလိုမေနရ၊ ဒီလိုေနရမည္စသျဖင့္ လြန္စြာမွမ်ားျပားလွသည့္ ၀ိနည္းစည္းကမ္းမ်ားကို လိုက္နာေစသည္။ ၀ိနည္းစည္းကမ္းမွာ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ၂၂၇-ခ်က္ရွိသည္။ အက်ယ္အားျဖင့္မူ ကုေဋကိုးေထာင္ေက်ာ္ေတာင္မွရွိသည္ဟု ဆိုထားေလသည္။ တဖန္ သုတၱန္တတ္ကၽြမ္းေသာဆရာေတာ္က သုတၱန္နည္းအားျဖင့္ ဒီလိုက်င့္ရမည္ဟုဆိုကာ၊ အဘိဓမၼာကို တတ္ေျမာက္သည့္ဆရာကမူ အဘိဓမၼာနည္းအာျဖင့္မူ ဤသို႔သာ လိုက္နာရေပမည္ဟု ညႊန္ၾကားၾကေလသည္။
“ဆရာမ်ားေတာ့ သားေသ”ဆိုသကဲ့သုိ႔ ႀကံဳရေလၿပီ။ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္မ်ားမွာ ပိဋကတ္ ၃-ပံုဟုဆိုထားသည္။ ယင္းတို႔သည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခုမတူ ျခားနားေနေလသေလာဟု သံသယပြားလာသည္။ ဤမွ်မ်ားေနသည့္ တရားေတာ္မ်ားကို သာမန္လူမွ်သာျဖစ္ေသာ မိမိအဖို႔ က်င့္သံုးဖို႔ရာ လိုက္နာဖို႔ရာမျဖစ္ႏိုင္။
လူ႔ဘ၀မွာေနထုိင္ျခင္းျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားထက္ ေစာင့္ထိမ္းေရွာင္က်ဥ္စရာ၊ လိုက္နာစရာေတြနည္းလွသည္။ လူထြက္ေတာ့အံ့ဟု အမ်ိဴးေကာင္းသားရဟန္းေတာ္ေလးက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး၊ လူဘ၀ျဖင့္သာလွ်င္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို တတ္စြမး္သမွ်လုပ္ေတာ့မည္ဟုႀကံကာ ဘုရားရွင္ကို ရဟန္းဘ၀ျဖင့္ ေနာက္ဆံုးဖူးေျမွာ္ရန္ သြားေရာက္ခဲ့ေလသည္။
အေၾကာင္းစံုကိုသိလိုက္ရေသာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္က လူထြက္လိုေသာရဟန္းငယ္အား “က်င့္၀တ္၀ိနည္းေတြ အမ်ားႀကီးကို ေစာင့္ထိမ္းစရာမလိုပဲ၊ တစ္ခုတည္းကို ေစာင့္ထိမ္းရမယ္ဆိုရင္ေကာ သာသနာေတာ္မွာ ေနႏိုင္မည္လား”ဟု ေမးေတာ္မူခဲ့သည္။ တစ္ခုတည္းဆိုက ေစာင့္ထိမ္းႏိုင္ပါသည္ဆိုေတာ့ “ဒါဆိုရင္ စိတ္တစ္ခုတည္းကိုပင္ ႏိုင္ေအာင္ထိမ္းေတာ့”ဟု ဆံုးမလိုက္ေလသည္။ သမုဒၵရာေရ၏အရသာကို သိလိုသူသည္ သမုဒၵရာေရကို အကုန္လံုးေသာက္စရာမလို ေရတစ္စက္မွ်ကို ေသာက္သံုးၾကည့္႐ံုမွ်ျဖင့္ပင္ သိႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ထိုအတူ နက္႐ႈိင္းက်ယ္ျပန္႔လွေသာ သာသနာေတာ္၏ အရသာျဖစ္ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးကိုလည္း သိနားလည္ရာသည္။
ဘုရာရွင္၏ သာသနာေတာ္တြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရွင္ရဟန္းတို႔အား ျမတ္စြာဘုရားက သာသနာေတာ္အတြင္ ေပ်ာ္ေမြ႕ၿပီး သာသနာ့တာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရန္ အထူးပင္လိုလားေတာ္မူခဲ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ရထားေခါင္းတဲြႀကီးႏွင့္တူၿပီး ေနာက္တဲြႏွင့္တူသည့္ လူစေသာေ၀ေနယ်သတၱ၀ါမ်ားကို လိုရာခရီးေရာက္ေအာင္ ဦးေဆာင္ပို႔ေပးႏိုင္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
အရွင္ဥတၱမာနႏၵ (ေပရာေဒနိယတကၠသိုလ္)
April 23, 2011
No response to “၂၀၁၁-ေန႔စဲြမ်ား”
Post a Comment