သဗၺီတိေယာ ၀ိ၀ဇၨႏ ၱဳ၊ ေသာေကာ ေရာေဂါ ၀ိနႆတု။ မာ ေတ ဘ၀ႏၱႏ ၱရာယာ၊ သုခီဒီဃာယုေကာ ဘ၀။ (အာဋာနာဋိယသုတ္)

၂၀၁၁-ေန႔စဲြမ်ား

မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ ႐ိုးရာဓေလ့

          မေန႔ညက တစ္ညလံုး မိုးႀကီးသဲသဲမဲမဲရြာသြန္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခဳိက္ၿခိဳက္ အိပ္စက္လိုက္ရသည္။ အီေကြတာႏွင့္နီးေသာ သီရိလကၤာ၏ေႏြေန႔ရက္မ်ားသည္ ျမန္မာတို႔၏ အညာေႏြရက္မ်ားကဲ့သို႔ ေနရထိုင္ရတာ သိပ္ၿပီးေတာ့ သက္ေတာင့္သက္သာမရွိလွ။ အခုေတာ့ ေႏြရက္မ်ားကို အေ၀းကိုသယ္ေဆာင္ေပးေသာ ကိုေရႊမိုးကို ေက်းဇူးတင္ရသည္။ တစ္ညလံုး႐ြာေနေသာမိုးသည္ မနက္ ၅-နာရီခန္႔တိုင္ေအာင္ အဆက္မျပတ္ရြာေနဆဲ။
          သို႔ရာတြင္ ပတ္၀န္းက်င္အႏွံ႔ ႐ုတ္တရက္ပ်ံ႕လြင့္လာေသာ ၀ုန္း၀ုန္းဒိုင္းဒိုင္း အသံမ်ားေၾကာင့္ ေစာေစာစီးစီး အိပ္ရာမွေက်ာကိုခြာရေတာ့သည္။ မိုးႀကိဳးပစ္လိုက္တဲ့အသံလုိ စိတ္ထဲမွာဇေ၀ဇ၀ါ။ မိုကလည္းရြာေနဆဲဲပဲေလ။ ခဏေနေတာ့ ဒကာတစ္ေယာက္က လွဴဖြယ္ေတြနဲ႔ေရာက္လာၿပီး ေလာကုုဟာမူးသရူး (ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္) ကို လာကန္ေတာ့သည္။ မိမိကိုလည္း Happy New Year! လို႔ လာေရာက္ႏူတ္ဆက္လို႔ အလိုက္သင့္ပင္ ျပန္လည္ႏူတ္္ဆက္လိုက္ပါသည္။
          ထိုေနာက္ အဆိုပါဒကာႏွင့္ပင္ သီရိလကၤာလူမ်ိဳးတို႔၏ ႏွစ္သစ္ကူးအေၾကာင္းကို စကားလက္ဆံုၾကျဖစ္သည္။ ထိုေျဗာက္အိုးေဖာက္သံမ်ားမွာလည္း ႏွစ္ကူးအထိမ္မွတ္ ေဖာက္ၾကတာျဖစ္ေၾကာင္းကို သိလိုက္ရပါသည္။ မိမိတို႔ စကာေကာင္းေနစဥ္မွာပင္ အျခားေသာဒကာ/ဒကာမမ်ား တဖဲြဖဲြေရာက္လာကာ သံဃာေတာ္မ်ားကိုကန္ေတာ့ၾကသည္။
          သီရိလကၤာလူမ်ိဳးတို႔၏ ႏွစ္သက္ကူးကာလမွာ ဧၿပီလ၏ ၁၃-၁၄ တြင္ ႏွစ္စဥ္ၾကေလ့ရွိပါသည္။ အလုသ၀ုရုဓု (Aluth Avurudhu) ေခၚ အဆိုပါႏွစ္သက္ကူးကာလ အခါသမယတြင္ ေနမင္ႀကီးသည္ မီးဧနရရွိယ (Meena Rashia) ကေန ေမရွရရွိယ (Mesha Rashiya) ကို ေျပာင္းေရႊ႕သြားျခင္းျဖင့္ ႏွစ္သက္ကူးတယ္လို႔ ရုိးရာဒ႑ာရီအလိုရ သိရပါသည္။

          အဆိုပါႏွစ္ကူးကာလတြင္  အလုပ္မ်ားကိုရပ္နားၿပီး လူႀကီးေရာ လူငယ္ပါမက်န္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားကိုသြားကာ ရိုးရာဓေလ့ႏွင့္အညီ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ယင္းကာလတြင္ အလုပ္,လုပ္ျခင္းကို က်က္သေရမဂၤလာမရွိတတ္ဟု အစဥ္အလာရ ယူဆၾကသည္။ ထိုျပင္ တျခားေသာ ႐ိုးရာႏွစ္သစ္ကူးပဲြေတာ္မ်ားကဲ့သို႔ မိမိတို႔သက္ဆိုင္ရာ ေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြမ်ားျဖင့္လည္း က်င္းပသည္ကိုေတြ႕ျမင္ရသည္။
          မိမိေနထိုင္ေသာေက်ာင္းတြင္လည္း ရိုးရာႏွစ္ကူးပဲြေတာ္ကို ခမ္းနားစြာက်င္းပပါသည္။ နံက္ ၆-နာရီခန္႔တြင္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က မိမိေနထိုင္ရာအခန္းကိုေရာက္လာၿပီး Happy New Year လို႔ႏူတ္ဆက္ၿပီး မင္းငါ့ကိုတစ္ခုေလာက္ကူညီႏိူင္မလားဟု ဆိုလာေသာေၾကာင့္ ကူညီရေအာင္လိုက္သြားရသည္။
          ဆရာေတာ္ႏွင့္အတူ ေက်ာင္း၀ိုင္းထဲမွာပင္ရွိေသာ ေရတမာပင္မွအရြက္မ်ား ကိုခူးရသည္။ ေဗာဓိေညာင္ရြက္မ်ားကို လိုက္ေကာက္ရသည္။ မိမိမသိေသာ အျခားသစ္မင္မ်ားမွ အရြက္မ်ားႏွင့္အေခါက္မ်ားကိုလည္း လိုက္လံခူးရ၊ခြာရသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ အရြက္မ်ား အေတာ္စံုလင္ေသာအခါ ေက်ာက္ဆံုထဲကိုထည့္ၿပီးေထာင္းရပါသည္။ ထိုေနာက္ အရည္ညွစ္ကာ ခြက္ႀကီးတစ္လံုးထဲကို စုေပါင္းထည့္ရသည္။ ထုိေနာက္ ဆီတစ္မ်ိဳးျဖင့္ေရာကာ ခြက္သန္႔သန္႔တစ္ခုထဲကိုထည့္ကာ ႏွစ္ကူးအခန္းနားက်င့္ပမည့္ေနရာတြင္ အသင့္ျပင္ထားပါသည္။
          အျခားစုေပါင္းေထာင္းရေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ ေရတမာရြက္၊ ေဗာဓိေညာင္ရြက္၊ ရွားေစာင္းလက္ပတ္၊ မိတ္သလင္အျမစ္၊ သစ္ဂ်ပိုးေခါက္၊ သံပုရာသီး၊ ဆီ စသည္တို႔ ျဖစ္ပါသည္။
          နံက္ ၁၀-နာရီခန္႔တြင္ ဒကာ/ဒကာမမ်ား ကေလးသူငယ္မ်ား လူငယ္လူရြယ္မ်ားသည္ ေက်ာင္းသို႔ေရာက္လာကာ ငါးပါးသီလေဆာက္တည္ၾကၿပီး ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားထံမွ ပရိိတ္တရားေတာ္မ်ားကို နာယူၾက၏။ ယင္းေနာက္ သစ္ရြက္စသည္တို႔မွရေသာ အထက္ပါသတၱဳရည္ကို ကြမ္းရြက္ျဖင့္ ၄င္းတို႔၏ဦးေခါင္းကိုသုတ္ေပးရသည္။
          အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားက ပုလင္းငယ္မ်ား ခြက္မ်ားျဖင့္ အိမ္မွာက်န္ခဲ့ေသာသူတို႔အတြက္ ထည့္ယူသြားသည္ကိုလည္းေတြ႕ရေလသည္။ တစ္္ခုေျပာစရာရွိသည္မွာ မိမိတို႔ႏိူင္ငံမွာလို ေအာင္သေျပႏွင့္ဖ်န္းပက္သည္ကို မေတြ႕ရပဲ ကြမ္းရြက္ကိုအသံုးျပဳသည္ကိုသာ ေတြ႕ရသည္။ သီဟိုဠ္သားတို႔၏ ဘာသာေရးထံုးတမ္းစဥ္လာ အခမ္းနားမ်ားတြင္ ကြမ္းရြက္သည္မပါမျဖစ္ေပ။
          ႏွစ္ကူးကာလတြင္ ယင္းကြမ္းရြက္ျဖင့္ပင္ ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္သူမ်ားကို ကန္ေတာ့ရာတြင္ အသံုးျပဳပါသည္။ ကြမ္းရြက္ကို ေမတၱာတရားႏွင့္ ေက်းဇူးတရားတို႔၏ သေကၤတအျဖစ္ လက္ခံၾကသည္ဟု သိရပါသည္။။ အဆိုပါကြမ္းရြက္တံဆိပ္ျဖင့္ ႏိူင္ငံေရးဖြဲ႕စည္းတစ္ခုလည္းရွိသည္။
          သို႔ရာတြင္ မည့္သည့္အေျခေနတြင္ျဖစ္ေစ စားရန္အသင့္ျပင္ဆင္ထားယာထားေသာ ကြမ္းယာကိုမေတြ႕ရပါ။ ပစၥည္းပစၥယအစံုအလင္ျဖင့္ ဗန္းငယ္ထဲကိုထည့္ကာ အသင့္ျပင္ဆင္ထားသည္ကိုသာေတြ႕ရသည္။ ေဆးလိပ္ေသာက္သူမ်ားကို ေတြ႕ရခဲေသာ္လည္း ကြမ္းစားသူမ်ားကိုေတာ့ျဖင့္ သီရိလကၤာႏိူ္င္ငံအႏွံ႕ေတြ႕ႏိူင္ပါသည္။ အမ်ိဳးသမီးအခ်ိဳ႕လည္း ကြမ္းစားသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။
          ႏွစ္သက္ကူးပြဲေတာ္သည္ သီရိလကၤာဗုဒၶဘာသာ၏ အဓိကပြဲေတာ္မ်ားတြင္ မပါ၀င္ေသာ္လည္း ေရွးႏွွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းကပင္ လက္ခံက်င့္သံုးခဲ့သည္။ ယင္းကာလတြင္ ထူးထူးျခားျခားအေနျဖင့္ ေဗ်ာက္အိုးေဖာက္သံမ်ားကို အဆက္မျပတ္ ၾကားရသည္ကလဲြ၍ အျခားေပ်ာ္ပါးၾကသည္မ်ားကိုမေတြ႕ရေပ။ ေဆးရြက္အျဖစ္ ထုေထာင္းထားေသာအရည္ႏွင့္ေရာစပ္ထားေသာဆီကို သုတ္လိမ္းၿပီးေသာအခါတြင္ သီဟိုဠ္၏ ႏွစ္သက္ကူးသည္ ၿပီးဆံုးျခင္းကိုေရာက္ပါေတာ့သည္။ အမွန္မွာ ဤႏွစ္သစ္ကူးအခမ္းနားကို လူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးသာရွိေသာ သီဟုိဠ္သားတို႔၏ စဟၤာလ၊ တမီလ္ ႏွစ္သစ္ကူးပဲြေတာ္ရက္ဟု ႐ိုးရာျပကၡဒိန္မ်ားတြင္ သံုးေလ့ရွိသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။ တမူထူးျခားလွေသာ ႐ိုးရွင္းလွသည့္ ႐ိုးရာပဲြေတာ္တစ္ခုဟု ဆိုရမည္သာျဖစ္ေတာ့သည္။
အရွင္ဥတၱမာနႏၵ (ေကလနိယတကၠသိုလ္)
“သူတို႔ေလွ်ာက္ေသာလမ္း” မွ
                                      kjhgduiwpjzc

No response to “၂၀၁၁-ေန႔စဲြမ်ား”

Post a Comment