၂၀၁၁-ေန႔စဲြမ်ား

“အေၾကာင္းဆက္လို႔ ေပါင္းဖက္ရေသာ္ ႐ႊင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္”

(ျမန္မာျပည္တြင္ ထုတ္ေ၀လွ်က္႐ွိသည့္ စာေရးသူ၏ စာအုပ္မ်ားကို အင္တိုက္အားတိုက္ အကူညီေပးေနသည့္ ဒကာေလး၏ မဂၤလာပဲြအတြက္ ေရးသားေပးပို႔ခဲ့ေသာ မဂၤလာဦးလက္ေဆာင္ ျဖစ္ပါသည္။)

မဂၤလာပါ! ဒကာေလးနဲ႔ ဒကာမေလး

ေတြ႕တဲ့အခါတိုင္း မဂၤလာပါလို႔ႏႈတ္ဆက္ေနက်ေနာ္။ အင္း….အခုေတာ့ တကယ္ကိုမဂၤလာရွိသြားၿပီေပါ့ေလ။ မနက္ေစာေစာမွာ ဒီမဂၤလာဖိတ္စာေလးကိုဖတ္ရတာကိုက တကယ့္ကို မဂၤလာရွိသြားပါတယ္။ ဦးဇင္းလည္းစာေမးပဲြကာလမို႔ အလုပ္ေတြမအားလပ္ႏိူင္ျဖစ္ေနပါတယ္။ တစ္ၿပိဳင္တည္းမွာပဲ MA-ဘဲြ႕အတြက္ က်မ္းတင္ဖို႔ပါလုပ္ေနရေတာ့ ပိုပန္ပမ္းတာေပါ့ေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မဂၤလာဦးလက္ေဆာင္အေနနဲ႔ ဓမၼစကားအခ်ိဳ႕ လက္ေဆာင္အျဖစ္ပါးလိုက္ပါတယ္

ေလာကလူေတြဟာ အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္လာလို႔႐ွိရင္ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကရတာ ဓမၼတာပါပဲေလ။ မဆန္းလွပါဘူး။ ဆန္းတာက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘ၀ကိုပံုေပးလက္ထပ္ၿပီးကာမွ ကဲြကြာၾကရတာကမွ ဆန္းတာပါ။ လိုလွ်င္ႀကံဆ နည္းလမ္းရဆိုတဲ့အတိုင္း တစ္နည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ “Prevention is better than cure.= ကာကြယ္ျခင္းက ကုသျခင္းထက္ေကာင္းတယ္”မလား။ အဲလိုမေကာင္းတဲ့ အမဂၤလာေတြ မေရာက္လာႏိူင္တဲ့နည္းလမ္းေလးခုကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀-ေက်ာ္ကတည္းတ ဘုရား႐ွင္ကေျပာခဲ့ၿပီးသားပါေလ။ အဲဒါကို အိမ္ေထာင္ရွင္အမ်ိဳးသားအမ်ိဳးသမီးတို႔ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး လိုက္ကိုင္ထားၿပီး က်င့္သံုးလိုက္နာရမည့္ အမွန္တကယ္အစြမ္းရွိတဲ့ အေဆာင္လက္ဖဲြ႕အေနနဲ႔ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး က်င့္ေဆာင္ႏိူင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။

၁. သေမစိတၱံ= စိတ္ထားတူညီပါ။ မဂၤလာေမာင္မယ္တို႔အေနနဲ႕ ေလာကလူတို႔အတြက္ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအပါ၀င္ လုပ္ငန္းကိစၥအ၀၀ေတြကို စိတ္တူကိုယ္တူ ျပဳလုပ္ပါ။ ငါကအိမ္ေထာင္ဦးစီး ငါေျပာတာကို မွားမွားမွန္မွန္နားေထာင္ဆိုတဲ့ လံုး၀ကိုအသံုးမက်တဲ့ အေတြးေခၚမ်ိဳးကို ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕အေတြးေခၚထဲကို ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္လာပါေစနဲ႔။ အေသးဖဲြေလးပင္ျဖစ္လင့္ကစား အတူတကြ တိုင္ပင္လုပ္ေဆာင္ၾကပါ။

၂. သေမသီလံ= ကိုယ္က်င့္တရားတူညီပါ။ ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔ဟာ ကာေမသမိစၧာစာရကံကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ကို လိုက္နာၾကရမယ္။ ကိုယ့္ေယာက်္ား/ ကိုယ့္ဇနီးမယားမွတပါး အျခားကိုမေဖာက္ျပန္ရဘူး။ (စိတ္နဲ႔ေတာင္မွ မျပစ္မွားရင္ အေကာင္းဆံုးေပါ့။)

၃. သမပၸညံ= ပညာေရးတူညီပါ။ "တစ္ခုပညာ၊ကိုယ္စီပါ"ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းတြက္ လူတိုင္းပညာတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကိုတတ္ထားရမယ္။ ဒီေနရာမွာ အထူးသတိထားရမွာက ပညာေရးတူညီရမယ္ဆိုတာကို ငါကဘီေအဘဲြ႕ကိုရထားတယ္။ မင္းလည္းအဲဒီဘဲြ႕ကို ရရမယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို မဆိုလိုပါ။ ဥပမာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ ဘာဘဲြ႕ကိုမွ မရခ်င္ေနပါေစ မိမိအိမ္ေထာင္ရဲ႕စီးပြားေရးကို လံုေလာက္ေအာင္ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ၿပီး သမၼာအာဇီ၀က်တဲ့ ပညာတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကိုတတ္ရပါမယ္။ အနိမ့္ဆံုးေျပာရရင္ ဖိနပ္ခ်ဳပ္တဲ့ပညာျဖစ္ပါေစ တကယ္တတ္ေျမာက္ရင္ စည္းပြားဥစၥာျဖစ္ထြန္းႏိူင္ပါတယ္။ ဘုရားေလာင္းေတာင္မွ အပ္ခ်ဳပ္ပညာနဲ႔ ဘ၀တစ္ခုမွာ အသက္ေမြးခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ခ်မ္းသာခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးဆိုရင္လည္း ရွာရလာတဲ့ စီးပြားေရးကို အိပ္ေပါက္နဲ႕ ဖားေကာက္ဆိုတာမ်ိဳးမျဖစ္ရေအာင္ အိမ္ေထာင္ထိန္းပညာကိုတတ္ရမွာပါ။ အဲဒါက PhD-ဘဲြ႕ရထားဖို႔ထက္ အေရးႀကီးပါတယ္။

၄. သေမစာဂံ= အလွဴအတန္းေပးတာတူညီပါ။ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ မိမိတုိ႔ထံုးတမ္းအစဥ္လာနဲ႕အညီ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းရတာလည္း လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့အရာတစ္ခုပါ။ အဲလိုအလွဴဒါနလုပ္ရာမွာ မင္းဆရာ/ ငါ့ဆရာပဲဆိုၿပီး ခဲြျခားတာမ်ိဳးမလုပ္ရပါဘူး။ ဒီထက္အေရးႀကီးတာကိုေျပာရရင္ မဂၤလာတရားေတာ္မွာ ေဟာထားတာက ဥာတကာနဥၥသဂၤေဟာ= ေဆြမ်ိဳးေတြကိုေထာက္ပံံ့ရမယ္။ မာတာပိတုဥပတၳာနံ= မိဘေတြကိုေကၽြးေမြးေထာက္ပံ့ရမယ္္ဆိုတာပါပဲ။ မိမိတို႔မွာ စီးပြားေရးအဆင္ေျပလာလို႔ ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ မိဘေတြကို ေထာက္ပံ့ဖို႔ အခြင့္ေရးႀကံဳလာတဲ့အခါ ေယာက်္ားဘက္ကအမ်ိဳး မိန္းမဘက္ကအမ်ိဳးစသည္ျဖင့္ ခဲြျခားခဲြျခားမလုပ္ပါနဲ႔။ ဒီလိုအေသးဖဲြေလးေတြေၾကာင့္ မိမိတို႔ရဲ႕ႀကီးမားတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကို မယိုင္လဲပါေစနဲ႔။ အမွဳိက္ကစ ျပႆာဒ္မီးေလာင္ဆိုတာမ်ဳိးမျဖစ္ပါေစနဲ႔။

ဒီတရားေလးမ်ိဳးကို လိုက္နာတဲ့ မည္သည့္ဇနီးေမာင္ႏွံမဆို လက္ရွိပစၥဳန္မွာလည္း ကိုယ္၏က်မၼာျခင္း စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုႏိူင္သလို သံသရာမွာလည္း အက်ိဳတူခံစားရမွာပါ။ ထိုျပင္ သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္တြင္ လင့္၀တၱရားငါးပါးကို “မထီမဲ့ကင္း၊ အပ္ႏွင္းဥစၥာ၊ မိစၧာမမွား၊ ၀တ္စားဆင္ယင္၊ ျမတ္ႏိုးၾကင္၊ ငါးအင္လင္က်င့္ရာ”ႏွင့္ မယား၀တၱရားငါးပါးကို “အိမ္တြင္းမွဳလုပ္၊ သိမ္းထုပ္ေသခ်ာ၊ မိစၧာၾကဥ္ေရွာင္၊ ေလ်ာ္ေအာင္ျဖန္႔ခ်ိ ၊ ပ်င္းရိမမူ၊ ၀တ္ငါးဆူ၊ အိမ္သူက်င့္အပ္စြာ”လို႔ ေဖာ္ျပထားတာ႐ွိပါတယ္။ ဒါေတြဟာ မဂၤလာေမာင္မယ္တို႔ အသက္ထက္ဆံုး ေစာင့္စည္းလိုက္နာရမည့္ အခ်က္ေတြလဲျဖစ္ပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဒကာေလးႏွင့္ဒကာမေလးတို႔ မဂၤလာဦးကာလမွသည္ သံသရာဆံုးတိုင္ေအာင္  ၿပံဳးေပ်ာ္ႏိူင္ၾကပါေစ။ အခက္ခဲမွန္သမွ် စိတ္တူကိုယ္တူ ေဖးမကူညီကာ ေက်ာ္လႊားႏိူင္ၾကပါေစ။ အသိုင္၀ိုင္းအလယ္၊ ေလာကအလယ္မွာ မ်က္ႏွာပြင့္လန္းၿပီး ဥစၥာစီးပြား ဒီေရအလားတိုးပြားႏိူင္ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္-
                 အရွင္ဥတၱမာနႏၵ (ေပရာေဒနိယတကၠသိုလ္)