ေကလနိယသြား ေတာလား
အပိုင္း (၈)
တကၠသိုလ္၏ တစ္ႏွစ္တာလုပ္ငန္းစဥ္
ႏွင့္
ေက်ာင္းသားတာ၀န္မ်ား
သီရိလကၤာတြင္ ပညာသင္ၾကား ၾကကုန္ေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ေပရာေဒနိယတကၠသိုလ္၊ ေကလနိယတကၠသိုလ္၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ပါဠိစာေပေလ့လာေရး (BPU) တကၠသိုလ္တို႔တြင္သာ အမ်ားအားျဖင့္ တက္ေရာက္ေလ့ရွိၾကပါသည္။ ယင္းတို႔အထဲတြင္ ေကလနိယတကၠသိုလ္သည္ အေစာပိုင္းပညာေတာ္သင္ျမန္မာရဟန္းမ်ား အစဥ္ဆက္အားျဖင့္ တက္ေရာက္ခဲ့ေရာက္ၾကၿပီး၊ ယေန႔လက္ရွိတြင္လည္း ျမန္မာရဟန္းေတာ္အမ်ားစု တက္ေရာက္သင္ၾကားရာ တကၠသိုလ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဥေရာပႏွင့္ အာရွေက်ာင္းသားမ်ား တက္ေရာက္သင္ၾကားေနရာ ဗဟိုလ္ဌာနႀကီးလည္းျဖစ္ပါသည္။
ေကလနိယတကၠသိုလ္သည္ အေစာပိုင္းကာလမ်ားျဖစ္သည့္ ၁၈၇၅-ခုႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းကာလမ်ားတြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသီးသန္႔သင္ၾကားရာ ၀ိဇၨာလကၤာရ (Vidyalankara Parivena) စာသင္တိုက္အျဖစ္သာ တည္ရွိခဲ့ၿပီး၊ ၁၉၄၀-ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားတြင္ တကၠသိုလ္အျဖစ္ စတင္ရပ္တည္ခဲ့ပါသည္။ ဗုဒၶစာေပေလ့လာေရး မွသည္ အျခားဘာသႏၱရစာေပမ်ား၊ ေခတ္သစ္သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာစာေပမ်ားကို တေျဖးေျဖးႏွင့္ တိုးခ်ဲ႕သင္ၾကားလာခဲ့ရာ ယခုအခါတြင္ ဘာသာရပ္ေပါင္းစံုနီးပါးမွ် သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးႏိူင္သည့္ တကၠသိုလ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေနေပၿပီ။
ေကလနိယတၠသိုလ္၏ ဌာနခဲြမ်ားအနက္ ပါဠိႏွင့္ဗုဒၶစာေပေလ့လာေရး ဘဲြ႕လြန္ဌာန (PGIPBS) တြင္သာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား တက္ေရာက္ သင္ၾကားၾကပါသည္။ ထိုဌာနတြင္လည္း အမ်ားစုမွာ MA-တန္းကိုသာ တက္ေရာက္သင္ၾကားၾကသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။ ယခုေနာက္ပိုင္းတြင္ ဒီပလိုမာေက်ာင္းသားမ်ား၊ M.Phil-ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ Ph.D-ေက်ာင္းသားမ်ားပါ တက္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ သည္။
ေကလနိယ၏ စာသင္ႏွစ္မွာ ေဖေဖာ္၀ါရီလလယ္ခန္႔မွစတင္ၿပီး ဒီဇင္ဘာလလယ္အထိ ျဖစ္ပါသည္။ ပညာသင္ၾကားမႈကာလကို ၃-ခု (1st Term, 2nd Term & 3rd Term) ခဲြျခားထားပါသည္။ ကာလတစ္ခုလွ်င္ ႏွစ္လခဲြခန္႔ၾကာျမင့္ပါသည္။ ေက်ာင္းအပ္ျခင္းမ်ားကို ဇန္န၀ါရီလ အေစာပိုင္းမွစ၍ လက္ခံပါသည္။ M.Phil ႏွင့္ Ph.D-ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္မူ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးေက်ာင္းအပ္ႏိူင္ပါသည္။
ေကလနိယတြင္တက္ေရာက္ေနေသာ အမ္ေအေက်ာင္းသားမ်ားသည္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ဘာသာရပ္ရွစ္ခု သင္ၾကားရပါသည္။ ဘာသာရပ္မ်ားမွာ ႏွစ္အလုိက္ေျပာင္းလဲေလ့ရွိပါသည္။ စာသင္ႏွစ္ေနာက္ဆံုးကာလတြင္ အနည္းဆံုးစာလံုးေရ ငါးေထာင္ခန္႔ရွိေသာ စာတမ္းတစ္ေစာင္ (Dissertation Paper)ကို တင္သြင္းရပါသည္။ ဘာသာရပ္မ်ားတြင္လည္း မယူမေနရ အျဖစ္ ဘာသာရပ္ (Compulsory Subject) ၅-ခုရွိၿပီး၊ က်န္ဘာသာရပ္ ၃-ခုကို မိမိစိတ္ႀကိဳက္ဘာသာမ်ား (Optional Subjects)ကုိ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေပးထားပါသည္။
စာသင္ပံုနည္းစနစ္တစ္ခုမွာလည္း ဆရာက ေက်ာင္းသားမ်ားကို ျပဌာန္းစာအုပ္ (Text Book) ကိုင္ကာ သင္ၾကားေပးျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ၊ အလြတ္သင္ၾကားျခင္းႏွင့္ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးသင္ၾကားျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ ပါသည္။ ထို အတူ ေက်ာင္းသား ကိုယ္တိုင္ကလည္း ျပဌာန္းစာအုပ္ကုိင္ကာ ေက်ာင္းလာတက္စရာ မလိုေပ။ ေက်ာင္းအပ္စဥ္ကပင္ေပးေလ့ရွိေသာ ျပဌာစာအုပ္လမ္းညႊန္ကို ႀကိဳတင္ဖတ္႐ႈ႕ကာ တကၠသိုလ္ စာၾကည့္တိုက္တြင္ ရည္ညႊန္းစာအုပ္မ်ားကို ရွာေဖြဖတ္ရႈျခင္း၊ လိုအပ္သည္မ်ားကို မွတ္စုထုတ္ေရးသားျခင္း၊ မရွင္းလင္းသည္မ်ားကုိ စာသင္ခ်ိန္အတြင္း ဆရာႏွင့္အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ရပါသည္။ အဆင့္ျမင့္ ပညာသင္ၾကားျခင္းမ်ား၏ ထံုးစံအတိုင္း ေက်ာင္းသားသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ႏွင့္ စာၾကည့္တိုက္ကို အဓိကအားကိုးရၿပီး၊ ဆရာဆိုသည္မွာ လမ္းညႊန္သက္သက္မွ်သာျဖစ္ပါသည္။ စာၾကည့္တိုက္မွာလည္း အလကားသံုးရျခင္း မဟုတ္ပါ။ ေက်ာင္းစတင္အပ္သည့္အခ်ိန္ကတည္းက စာၾကည့္တိုက္ေၾကးကိုပါ တပါတည္းသြင္းထားရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာရပ္မ်ားအားလံုးကို တစ္ပတ္တြင္ တစ္ႀကိမ္သာ သင္ၾကားပို႔ခ်ပါသည္။ ထိုတစ္ႀကိမ္တြင္လည္း တစ္နာရီသာ ၾကာျမင့္ပါသည္။ မိမိဘာသာရပ္မဟုတ္သည့္ အခ်ိန္မ်ားႏွင့္ ေန႔မ်ားတြင္ တက္ေရာက္လိုေသာေက်ာင္းသားက တက္ေရာက္ေလ့လာႏိူင္ၿပီး၊ မတက္ေရာက္လိုပါကလည္း ေနႏိူင္ပါသည္။ တကၠသိုလ္၏ သီးသန္႔ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ား အျပင္ ႏိူင္ငံ၏အမ်ားျပည္သူ အားလပ္ရက္မ်ား၊ ဥပုသ္ေန႔မ်ားႏွင့္ အခါႀကီးရက္ႀကီးမ်ား ကိုပါ ေက်ာင္းပိတ္ေပးေလ့ရွိပါသည္။
ေက်ာင္းတက္ေအာင္သြားရာတြင္လည္း မိမိတို႔အဆင္ေျပရာ အဖဲြ႕လိုက္ကားငွား၍တက္ျခင္း၊ လိုင္းကားစီး၍တက္ျခင္းစသျဖင့္ အဆင္ေျပသလို တက္ၾကပါသည္။ အမ်ားစုမွာမူ လိုင္းကားစီးၿပီး ေက်ာင္းတက္ေလ့ရွိပါသည္။ လိုင္းကားစီးရသည္မွာလည္း အဆင္ေျပလွပါသည္။ မည္သည့္လိုင္းကားမဆို ရဟန္းေတာ္မ်ားတားလိုက္လွ်င္ အဆင္သင့္တက္ကာမ်ိဳး ရပ္ေပးတာမ်ားပါသည္။ ကားေပၚေရာက္လွ်င္လည္း သီးသန္႔ေနရာရွိၿပီးသားျဖစ္သည္။ ခရီးသည္မ်ားမွာလည္း ရဟန္းေတာ္မ်ား တက္လာစဥ္ကတည္းကပင္ ေနရာဖယ္ၿပီးသားျဖစ္ေနသည္။ ကားေမာင္းသမားႏွင့္ ကားေနာက္လိုက္တို႔ ကလည္း ရဟန္းေတာ္မ်ားကို အထူးတလည္ေနရာေပးေလ့ရွိၿပီး၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား ထိုင္စရာေနရာရၿပီးမွသာလွ်င္ ကားထြက္ေလ့ရွိသည္။ ထို႔အတူ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မိခင္ေလာင္းမ်ား၊ မသန္စြမ္းသူမ်ားႏွင့္ ကေလးခ်ီလာသူ ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္မ်ားကိုလည္း နီးစပ္ရာလူမ်ားက ေန႔ရာေပးေလ့ရွိပါသည္။ မည္သူ႔ကိုမွ် လက္တို႔ေျပာေနစရာမလိုပါ။
အခမဲ့ပညာေရးကိုသာ ေလ့လာခဲ့ရသူမ်ားျဖစ္သည့္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္မူ ေကလနိယ
တကၠသိုလ္ ကို ေပးရေသာေက်ာင္းစရိတ္မွာ မ်ားျပားလွသည္ဟု ဆိုႏိူင္ပါသည္။ ထုိမ်ားေသာေက်ာင္းစရိတ္သည္ပင္ ေထရ၀ါဒႏိူင္ငံျခင္းျဖစ္၍ ထက္၀က္နီးပါးမွ် ေလွ်ာ့ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ႏိူင္ငံတကာစံႏႈန္းမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လွ်င္မူ ထိုက္သင့္ေသာေက်ာင္းစရိတ္မွ်သာျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္လည္း ရသင့္သေလာက္ကို တန္ေအာင္ယူႏိူင္ဖို႔ လိုပါသည္။ အမွန္တကယ္ စာက်ိဳးစားေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အဖို႔ တစ္ႏွစ္ဟူေသာေက်ာင္းတက္ကာလသည္ စာၾကည့္တိုက္ႏွင့္ စာသင္ခန္းတြင္သာ ကုန္မွန္းမသိ ကုန္ဆံုးသြားပါသည္။ ပညာသင္ၾကားရာတြင္ ေထာက္ကူျပဳပစၥည္းမ်ား၊ အင္တာနက္မ်ားကိုလည္း စာၾကည့္တိုက္တြင္ပင္ အလြယ္တစ္ကူ အသံုးျပဳႏိူင္ပါသည္။ အမ်ားစုမွာ အင္တာနက္ကို အခ်ိန္မေရြးအသံုးျပဳရေအာင္ ကိုယ္ပိုင္သံုးေလ့ရွိပါသည္။ ဤႏိူင္ငံတြင္လည္း အင္တာနက္၊ဖုန္းစေသာ ဆက္သြယ္ေရးပစၥည္းမ်ားမွာ လူတန္းစားအမ်ားစုအေနျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္သံုးႏိူင္ေလာက္ေအာင္ကို လြယ္ကူေခ်ာေမြ႕ပါသည္။ အခ်ဳပ္ဆိုရပါမူ ကိုလမ္ဘို ၿမိဳ႕ေတာ္မွာပင္တည္ရွိေသာ ေကလနိယတကၠသိုလ္သည္ သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ အမ်ားစု၏ တက္ရာက္သင္ၾကားရာ ဗဟိုလ္ဌာနႀကီးျဖစ္ပါေတာ့သည္။
(ဆက္ပါဦးမည္)
အရွင္ဥတၱမာနႏၵ
(ေကလနိယတကၠသိုလ္)
*****
No response to “၂၀၁၁-ေန႔စဲြမ်ား”
Post a Comment